سوسن باران

نام علمی:                     Zephyranthes

نام انگلیسی:                 Rainflower

خانواده:                          نرگسیان (Amaryllidaceae)

بومی منطقه:                   شمال آمریکا

نام های دیگر:                زنبق صورتی، نیلوفر، باد صبا، t سوسن

نامهای انگلیسی:     fairy lily, rainflower, zephyr lily, magic lily, Atamasco lily, rain lily,Dave’s Garden   

    
سوسن های باران گل های پیازی ظریف و زیبایی هستند که شرایط نسبتاً متنوعی از آب و هوا را تحمل می کنند. در جنس این گیاه حدود ۷۰ گونه گیاهی تا کنون شناسایی شده اند که با دو رگه گیری هایی که در سال های اخیر و به منظور تولید انواع زینتی انجام گرفته است، تنوع این جنس را بسیار زیاد کرده است. قطر پیازهای این گیاهان در گونه های مختلف،  بین ۱٫۵ الی ۵ سانتیمتر است و اندازه و رنگ برگ ها نیز متفاوت است. برخی ظاهری علفی شکل دارند و برگ های برخی بلند و نسبتاً پهن است و رنگ آنها نیز بین سبز تا برنز متغییر است.

رنگ گل در بیشتر این گونه ها سفید، زرد یا صورتی است. هر چند در سال های اخیر ارقامی با رنگ های دیگر  نیز تولید شده اند. زمان گلدهی از اواخر بهار تا اوایل تابستان متفاوت است ولی اکثر نمونه های زینتی و پرورشی این گیاه در اواخر تابستان گلدهی دارند.همچنین در همه انواع این گیاهان، برگ ها قبل از گل ها می رویند.این گیاهان در موطن خود معمولاً بعد از ریزش یک باران شدید گل می دهند و به همین علت سوسن باران نام گرفته اند.

گیاه دارویی کاسنی

 گل فریزیا

نام علمی Freesia refracta

نام انگلیسی Freesia

خانواده Iridaceae

 فريزيا گياهي است پيازي كه در گلكاري از نظر توليد گل بريده اهميت بسياري دارد. ارتفاع گياه ۳۰ تا ۶۰ سانتيمتر و طول ساقه گل دهنده به ۱۵ تا ۳۲ سانتيمتر مي‌رسد. گلهاي آن معطر، قيفي شكل، به طول ۵ـ ۲ سانتيمتر در رأس ساقه مجتمع هستند و به رنگهاي بسيار متنوع و زنده مانند: زرد، قرمز، آبي و بنفش، صورتي و غيره مي‌باشند. برگهاي فريزيا راست و شمشيري و سبز رنگ است. پياز اين گياه توپر به شكل گلابي و به صورت ساقه زيرزميني است.

فریزیا به سرما حساس است و چون تحمل سرما را ندارد در باغ استفاده نمی شود و نیاز به یک فصل طولانی رشد در دماهای پایین دارد. در زمان گلدهی جهت افزایش دوام آن، باید در محل سایه نگهداری شود. به خشکی بسیار حساس بوده و باید هر روز آبیاری شود ولی نباید بیش از حد آب داده شود چون باعث پوسیدگی پداژه می شود. دما مهمترین عامل کنترل رشد و نمو فریزیا است. زمانی که پداژه ها در اوایل تابستان برداشت می شوند و در فضای باز نگهداری می شوند، حداقل تا ۳ ماه حالت خفته دارند. برای شکستن خفتگی پداژه ها، باید آنها را به مدت بیش از ۱۰ هفته در دمای ۳۰ درجه نگهداری کرد. اگر پداژه ها در دمای کمتر از ۱۳ درجه نگهداری شوند سبز شدن شکست خورده و روی پداژه، پداژه جدیدی ظاهر می شود. به این پدیده نوچه دادن گویند. در دمای ۱۳-۹درجه ، این پدیده زیاد دیده می شود. دمای بیش از ۱۸درجه، باعث تعویق گلدهی و افزایش ارتفاع گیاهان و تعداد برگ ها می شود. در دمای پایین نیز گلدهی به تعویق افتاده و ساقه گل کوتاه تر می شود.

قَرَنفُل

نام علمی:              Dianthus barbatus

خانواده:                  Caryophylaceae  

قَرَنفُل گیاهی است دوساله از جنس میخک‌ها ، گل‌های کوچک و معطر، مخملی به رنگ‌های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز دارد که به تعداد زیاد در یک گل‌آذین چترمانند با هم مجتمع می‌شوند. عمر گل‌ها به چند هفته می‌رسد. برای تزئین حاشیه ها ، پنجره ،راهرو ، باغچـه ، تپـه گل ، گلدان مورد استفاده قرار می گیرد. قرنقل برای رشد و گلدهی به مکانی آفتابی نیاز دارد که حداقل روزانه 6 ساعت از تابش مستقیم برخوردار باشد ، سایه و عدم تابش مستقیم نور خورشید باعث عدم گلدهی گیاه خواهد شد .بهتر است مکانی در نظر بگیرید که از تابش خورشید در بعد از ظهرهای تابستان به دور باشد ، قرنفل به آبیاری متوسط و منظم نیاز دارد سعی کنید از آب دادن بیش از حد به گیاه اجتناب کنید زیرا باعث پوسیدگی گیاه خواهد شد ،خشک ماندن بیش از حد گیاه نیز باعث آسیب رسیدن گیاه می شود.

اصل نام آن کَرَن پهول از زبان هندی و به معنای «گل گوش» است که صورت عربی شدهٔ آن به شکل قرنفل درآمده است.  کرن در هندی به معنای گوش و پهول به معنای گل است. زنان اهل هند آن را در سوراخ گوشواره در گوش می کردند تا بسته نشود. واژه کرن پهول در هندی بعداً به معنای عام گوشواره نیز به‌کار رفت.

گیاه قرنفل همچنین به نام میخک شاعر (Dianthus barbatus)‌ نیز نامیده می­‌شود و عطر آن شبیه به دارچین یا ادویه­‌ی معطر میخک است. این گیاهان به طور معمول کوچک هستند و طول آنها بین 15 تا 45 سانتی­‌متر است. رنگ گل­‌های قرنفل اغلب صورتی، صورتی زرد، قرمز و سفید است. برگ­‌های این گیاه باریک است و به صورت پراکنده روی ساقه­‌های ضخیم، قرار گرفته‌­اند.

گیاه قرنفل تا سال 1971 دارای فصل گل‌دهی کوتاهی بود تا این که یک کشاورز پی برد که چگونه نوع بدون دانه­‌ی این گیاه را پرورش دهد و با این روش، دوره­‌ی گل­دهی گیاه را افزایش داد. انواع امروزی قرنفل­‌ها به طور معمول از اردیبهشت تا مهر ماه، گل­دهی می­‌کنند.

گل گوشواره ای یا کیفی

نام علمی: Calceolaria  herbeohybrida

خانواده:scrophulariaceae

نام انگلیسی: calceolaria slipper plant

نامهای رایج دیگر : کالسئولاریا، کفشک، جیبی، گوشی، گل کیسه ای و ...

معرفی

این گیاه نام خود را از  گل های پف کرده با رنگ های روشن که شکلی شبیه کیسه های کوچک دارد گرفته است. گونه Calceolaria معمولا گل های زرد یا نارنجی را شامل می شود که می تواند لکه های قرمز یا بنفش داشته باشد. این گیاه که دارای شاخ و برگ و گل های زینتی زیبایی است تنها می تواند برای یک فصل نگه داری شود. محدوده ی زندگی داخل خانه این گیاه از چند هفته تا یک ماه گلدهی است. گیاه گوشواره ای دارای دو گونه که هر دو متعلق به شیلی در آمریکای جنوبی هستند می باشد. این گیاه یک گیاه گلخانه ایست و در گلدان کشت و کار می شود. این جنس دارای ۴۰۰ گونه مقاوم، نیمه مقاوم، نیمه مقاوم و حساس و همچنین یک ساله، دو ساله، چند ساله و درختچه مانند می باشد.

سنبل   

                        
نام علمی          Hyancinthus Orientalis

نام انگلیسی رایج       Hyacinth

خانواده            Liliaceae

                     گل اکسالیس، ترشک یا گل عشق                                

نام های دیگر: گل پروانه ای، شبدر زینتی، شبدر ایرلندی بنفش

نام های دیگر: oxalis triangularis,love plant,purple shamrock,triangularis

نام علمی: Oxalis regnellii

راسته:Oxalidales 

خانواده: Oxalidaceae

گیاه  oxalis regnellii (اکسالیس) گیاهی علفی و چندساله از خانواده oxalidaceae (اکسالیداسه) بوده که بومی جنوب آمریکا و به خصوص برزیل میباشد.

اکسالیس (گیاه عشق) دارای برگهایی بنفش رنگ و بسیار زیبا میباشد و به دلیل برگهایش، گیاه زینتی بسیار محبوبی شمرده میشود. این گیاه مناسب برای باغها، نگهداری داخل منزل، پاسیو ها (حیاط خلوت، نورگیر، بخشی از آپارتمان به صورت باغچه یا گلخانه) و مرزبندی میباشد.

برگهای گیاه اکسالیس با غروب خورشید بسته می شوند. در ساعات پایانی روز اکسالیس برگها و گلها را به سمت پایین جمع می کند. در طول روز هم گاهی اتفاق میافتد که برگها بسته میشود، دلیلش نور زیاد یا نور کم میباشد . اگر گیاه در طول روز نور زیادی بهش برسد گیاه نیاز به نور را در آن روز تامین کرده و اقدام به بستن برگها میکند و نیز به دلیل کمبود نور و یا در تاریکی هم برگها بسته میشوند.

 دانلود لحظه باز و بسته شدن برگهای گیاه اکسایس یا گل عشق

آب تره یا بولاغ اوتی

نامهای دیگر: آب تره، علف چشمه، بولاغ اوتي، شاهی آبی، ترتیزک آبی، کلشک، اوتره و ...

نام علمی:Nasturtium nasturtium-aquaticum, N. microphyllum

بولاغ اوتی به تیره شب‌بو تعلق دارد. گیاهی است علفی و پایا که از ساقه‌های خوابیده آن که عموما ضخیم و گوشت‌دار است، ریشه‌های کوچک و سفید رنگ به صورت شبکه‌ای خارج می‌شود که ارتباط آنها در نقاط مختلف زمین را باعث می‌گردد. برگهای آن متناوب و گوشت‌دار به رنگ سبز تیره و عاری از کرک است. در قسمت انتهایی ساقه آن گلهای سفید رنگی مجتمع به شکل خوشه ظاهر می‌شود که پس از آمیزش هر یک میوه‌ای به صورت خورجین و به طول 2 تا 2.5 سانتیمتر تبدیل می‌گردد. دانه‌اش قهوه‌ای رنگ مدور و واقع در دو ردیف در داخل میوه است، طول ساقه آن به تناسب شرایط محیط زندگی تفاوت می‌کنند. بطوری که در جریانهای آب کم عمق ساقه‌اش کوتاه ولی در جریانهای آب نسبتا عمیق که زلال نیز باشد از 2 متر هم تجاوز می‌کند. نمونه‌هایی از این گیاه در ارتفاعات زیاد می‌رویند. معمولا طعمی تلخ دارند و برعکس نمونه‌هایی که در اعماق زیاد آب رشد می‌کنند طعم تند خود را از دست می‌دهند. در قسمت انتهایی ساقه آن گلهای سفید رنگی مجتمع به شكل خوشه ظاهر می شود. شاهی آبی یا بولاغ اوتی سرشار از املاح و مواد معدنی و ویتامین ها از جمله ویتامین E, C , B است. میزان آهن موجود در آن نیز بیشتر از اسفناج است.

هایپواستس یا گل سنگ     Polka dot plant

 مقدمه

این گیاه با نام علمی Hypoestes phyllostachya به خانواده Acanthaceae تعلق دارد و بومی جزایر گرمسیری و نیمه‌گرمسیری اقیانوس هند است. در زبان انگلسیی به دلیل لکه‌های فراوان موجود بر روی پهنه برگ این گیاهان، آنان polka dot plant (گیاه خالخالی) خوانده می‌شوند. در ایران نیز گاهی این گیاه گل سنگ و همچنین گاهی خال صورتی نامیده می‌شود. هیپو ئستس گیاهی علفی است که همانند یک بوته‌ کوچک رشد می‌کند و طرحهای رنگین برگهایش، آن را به گیاهی جذاب و دوست‌داشتنی تبدیل کرده است. اندازه و رنگ لکه‌های موجود بر روی برگ نمونه‌هایی از این گیاه که به عنوان گیاه زینتی مورد استفاده قرار می‌گیرند بسیار متنوع هستند. برگ هایی خوشرنگ و رنگین و خال خالی، زیبایی وصف ناپذیری به این گیاه بخشیده است. امروزه گل سنگ به رنگهای سفید، صورتی، قرم، سرخابی و شرابی پرورش داده شده و به فروش می رسد.
ارتفاع گل سنگ به 40 سانتی متر می رسد. توصیه می کنیم حتما هرازگاهی برای جلوگیری از علفی شکل شدن گیاه، سر شاخه ها را بزنید با این کار هم گیاه از پایین پر تر می شود و هم شما می توانید همان سر شاخه ها را دوباره کاشته و تعداد گل سنگ ها را افزایش دهید. این گیاه در واقع آپارتمانیست و در فضای خانه به راحتی رشد و پرورش می یابد می توان این گیاه را به صورت مجموعه با گیاهان دیگر در یک گلدان کاشت و یا در تراریوم ها (گلدانهای شیشه ای) از این گیاه در کنار برگهای سبز استفاده کرد. این گیاه گلهای ریزی می دهد که تحت الشعاع رنگ زیبای برگها قرار می گیرد. می توان گفت گل سنگ برای برگش پرورش داده می شود نه گل هایش.

میموزا    Acacia dealbata

 نام فارسی: گل حساس ( گل قهر، گل قهر و آشتی، گل خجالتی)

 نام انگلیسی:  Mimosa, Humble plant , Sensitive plant, Blue wattle

 خانواده: Fabaceae

 خانواده فرعی:  Mimosaceae

 تیره: Mimoseae

 راسته: Fabales

 نام علمی:   Mimosa pudica L

 مقدمه

درختی همیشه سبز از خانواده  Fabaceae میباشد که بومی مرکز و جنوب شرقی استرالیا میباشد. میموزا، یک گونه از اقاقیا میباشد که تا 30 متر رشد میکند و گستردگی نزدیک به 10 متر دارد.  10 تا 20 سال زمان نیاز است تا این گیاه به رشد نهائی خود برسد. این درخت سرعت رشد سریعی دارد.

مورفولوژی

برگهای این گیاه، سبز- آبی بوده و یا خاکستری میباشد، بین 1تا 17 سانتیمتر طول دارند.
گل ها که در اواخر زمستان ظاهر میشوند، گرد، کوچک و زرد و صورتی رنگ هستند و در خوشه هایی زیبا قرار دارند.
گل های این درخت بسیار معطر و زیبا میباشد
میوه این گیاه در تابستان ظاهر میشود و به رنگ قهوه ای تیره است.
میوه های میموزا به صورت غلافی پهن بوده که بین 2.5 تا 11 سانتیمتر طول و بین 6 تا 14 میلی متر عرض دارد .

تکثیر

تکثیر این گیاه به 2 روش امکان پذیر است:

1- قلمه چوب نیمه رسیده که در تابستان صورت میگیرد.
2- کاشت دانه: دانه ها را در فصل بهار و دردمای بین 20 تا 25 درجه در فضایی بسته بکارید، بین 1 تا 3 هفته بعد جوانه زنی صورت میگیرد. بهتر است قبل از کاشت دانه ، 48 ساعت دانه ها در آب خیس بخورند.

گل قهر و آشتی یا گل حساس، گلی است که وقتی به هر قسمت از آن دست می زنید برگ های کوچک همان قسمت، خود را جمع می کند. مثل یک موجود زنده که قهر کرده باشد و حدودا بعد از ۴-۵ دقیقه برگهایش را باز می کند که به معنی آشتی کردن اوست.

برگ های گل قهر و آشتی نسبت به هر عامل محرکی، حتی یک قطره آب یا یک حشره کوچک حساس هستند و به محض برخورد هر شیء با آن و یا لمس برگها با دست، آب از سلول های دیواره ای نازک خارج شده و وارد ساقه می شود. در نتیجه سلول ها چروک شده و برگها شادابی خود را از دست می دهند و جمع می شوند، یا به عبارتی قهر می کنند. معمولاً چند لحظه طول می کشد تا گل قهر کند، زیرا انتقال آب از سلول ها به ساقه ظرف چند دقیقه انجام می شود. اما آشتی کردن و برگشتن به حالت اولیه چند دقیقه طول می کشد. اگر به جایی که برگها به ساقه متصل می شوند دقیقاً نگاه کنیم متوجه می شویم که درآن قسمت برآمدگی نسبتاً کلفتی وجود دارد. در واقع این برآمدگی شامل تعداد زیادی از سلول های دیواره ای نازک است که وقتی آب جذب می کنند، متورم می شوند و به محض خروج آب از آنها، چروک شده و در نتیجه برگها پیچ می خورند.

اگر این گل را در منزل نگهدای میکنید، باید آن را از دسترس بچه ها دور نگهدارید. زیرا درصورت تماس مداوم، عوامل محرک حساسیت را از دست میدهد و آسیب می بیند.

دانلود کلیپ لحظه قهر و زمانی که برگها با تماس دست خودشان را جمع میکنند!

سیب زمینی شیرین   Sweet Potato       

  سیب زمینی شیرین، گیاهی است چندساله از خانواده Convolvulaceae (نیلوفر صحرایی) که بومی مناطق گرمسیری آمریکا و اندونزی میباشد.امروزه این گیاه به علت داشتن غده های خوراکی در اکثر مناطق دنیا از جمله چین، هندوستان و سایر مناطق اسیا و افریقای شمالی و اروپا كاشته می شود. در کشور ایران در بلوچستان می روید و در برخی مناطق دیگر نیز كاشته می شود و نام محلی آن در بلوچستان « قجر لاهوری » است.

این سیب زمینی  به جز مصرف خوراکی، از آنجایی که دارای برگهای زیبا و رنگارنگ میباشد به عنوان گیاه پوششی و برای مرزبندی و کاشت در باغ نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

کاکتوس کوپیایوا

نام علمی: Copiapoa hypogaea

نام انگیلیسی: Copiapoa Maritima

تیره گیاهی: Cactaceae

معرفی:

کوپیاپوا شامل بیش از ٤٠ گونه و واریته های گوناگون است. نام این کاکتوس از شهر Copipoa در شیلی گرفته شده است. زادگاه و زیستگاه اصلی آن شمال و بخش مرکزی شیلی بوده و در مناطق خشک نیز دیده می شود. اندازه گونه های مختلف این کاکتوس بسیار متفاوت بوده و از اندازه مینیاتوری با پهنایی نزدیک به چند سانتیمتر تا گونه هایی به بلندی یک متر با قطر و پهنای بیش از ١ متر نیز دیده شده اند. 

مشخصات ظاهری:

پیکر کروی شکل به رنگ سبز مایل به آبی یا خاکستری،

آرئولها بزرگ و پرزدار،

گلها به رنگ زرد ابریشمی متمایل به لیمویی،

گلها معطر

میوه کروی، کوچک و زرد مایل به خاکستری

خارهایی با ساختاری راست و مستقیم و گاه منحنی (بسته به گونه ها)

شرایط نگهداری:

1. نوع خاک 

خاک غنی و زهکشی شده

2. نور

آفتاب و سایه

3. آبیاری

کم ولی به اندازه نیاز

تکثیر

کشت بذر

پاجوش (قلمه زددن)

اسطوخودوس یا لاواندر

نام فارسی : اسطوخودوس یا اسطوقدوس

سایر نام ها: خرام، خیر دشتی، شاهسپرم رومی، آنس الارواح، لاوند، ممسک الارواح، ضُرم، زغلیل، رزالذهب، خیری، خرام، خرامي، آلاله، آلاله تلخ، گل‌لاوند.

نام به فرانسه: Lavande Stoechas (لاواند)

نام به انگلیسی:  Topped Lavender (لاواندر)

نام علمی: Lavandula stoechas

 خانواده: Labiatea

 راسته: Lamiales

 جنس: Lavandula

میوه اژدها، دراگون فروت یا پی تایا

 نام: دراگون فروت (پیتایا )

 نام های انگلیسی: Pitaya ، Pitahaya ، Sweet pitayas، Dragon fruit ، Strawberry pear

 نام علمی: Pitaya و یا  Pitahaya

 نام های رایج این میوه : میوه اژدها، میوه درخت کاکتوس، میوه آتش اژدها، اژدهای سبز و گلابی توت فرنگی شکل.

معرفی:

میوه اژدها (سایر اسامی: پیتایا، پیتاهایا، هو لونگ گو، گلابی توت فرنگی، نانتیکافروت یا تان لانگ) به میوه چندین نوع کاکتوس اطلاق می‌شود. این میوه بومی مکزیک و آمریکای مرکزی و جنوبی است و نیز در کشورهای آسیای جنوب شرقی همچون ویتنام، تایوان، جنوب چین، جزیره اکیناوا (ژاپن)، فیلیپین، مالزی، تایلند، سریلانکا و اندونزی (به خصوص در غرب جاوا) کشت می‌شود و اخیرا نیز در بنگلادش، قبرس، اوکیناوا، هاوایی، اســرائــیــل، استرالیا نیز زمین هایی به کاشت این میوه زیبا اختصاص داده شده است.